In mijn eerdere Blog heb ik verteld over de topdag bij de fotograaf in de studio. Deze dag was voor mij nog niet ten einde toen ik om 19.00 uur 's avonds thuis kwam. Er was zeggen en schrijven precies 5 minuten tijd voor kusjes, knuffeltjes en de kinderen welterusten te zeggen om vervolgens door te gaan naar Stichting Roza, centrum voor wereldvrouwen.
Bij Roza worden regelmatig bijeenkomsten gehouden die gaan over Maatschappelijk Betrokken Vrouwen en de participatie van vrouwen in de samenleving. Zij ontwikkelen een koers en aandachtspunten om dit vanuit de stichting ROZA op te kunnen pakken.
Mij is gevraagd door de coördinator binnen de stichting, Meryam Sümer, om op deze avond te vertellen over de tot stand koming en samenwerking met de stichting en natuurlijk mag ik mijn SLEEPIEZ producten presenteren. Ik heb nog nooit een presentatie op deze manier gedaan, maar ik heb het op me af laten komen en ben ingehaakt op het onderwerp van de avond, namelijk;
“Wat zie jij - in Hengelo -
Waar behoefte aan is als het gaat om participatie van vrouwen”.
Ik begin met vertellen over mijn manier van ondernemen en mijn wens om met mijn onderneming maatschappelijk betrokken te willen zijn. Zo ben ik natuurlijk ook met de stichting in contact gekomen en zodoende werk ik nu met vier fantastische vrouwen, die ieder op zich nu kansen krijgen om zich te ontwikkelen. Ik ben erg trots op ze en ik noem ze dan ook 'mijn meiden' want de loyaliteit die zij hebben, zouden veel mensen een voorbeeld aan kunnen nemen!
Dit toch even gezegd hebbende, laat ik, om verder te gaan over de avond, de dames in de zaal weten dat ik als vrouw weet ik dat het een harde (mannen)wereld kan zijn. Maar dat dit geen struikelblok of hindernis hoeft te zijn om je tegen te laten houden om je dromen en wensen te verwezenlijken. Het ligt helemaal aan jezelf hoe er het aanpakt.
In mijn opstartfase tot nu heb ik meegemaakt dat ik tegenover mannen zat die dacht dat ik één van de zovele huismoeders was die 'even een webwinkeltje gaat beginnen'. Daarnaast maak ik een product waar de man over het algemeen niets mee heeft. Breek daar maar eens doorheen!
Gelach klinkt in de zaal. Ik ga verder.
"Voor mij werkt 't het beste als het ijs meteen in het begin gebroken wordt door een grapje. Vlak voor dat ik mijn bedrijfsplan bij de bank zou verdedigen heb ik een hele grote vakantiekoffer volgepakt met kussens en een heel groot dekbedovertrek met de donsdeken erin. Aangezien ik toch mijn producten wilde laten zien, begon ik mijn verhaal met de koffer open te laten 'knallen' en te zeggen; "tja, typische vrouw hé? , weer veel te veel in de koffer gepakt". Daar moest de man van de bank om lachen en ik voelde me meteen meer op mijn gemak".
Er klinkt applaus uit de zaal en ik zie een aantal vrouwen met de duimen omhoog gestoken en lachend mijn kant op kijken.
In mijn presentatie heb ik nog een aantal voorbeelden genoemd van situaties die ik meegemaakt hebt in de opstartfase van mijn bedrijf. Alle vrouwend luisteren zeer aandachtig er worden zelfs vragen gesteld. Sommige momenten doen me denken aan filmscènes waar je dan fanatieke aanhangers in een zaal hoort zeggen; "hear, hear!"
Ik merk aan mezelf dat ik niet meer zenuwachtig ben en heb er zelfs plezier in. Het lijkt er aardig op dat ik dat ook heb uitgestraald en overgebracht.
Ik kom goed uit mijn woorden en besluit om mijn presentatie af te sluiten door een oprechte en vanuit mijn hart gemeende boodschap mee te geven.
"zie het alsof je een recept maakt, bedenk welke ingrediënten je nodig hebt om je recept te serveren. Zo stel je jezelf een doel."
"Durf dat doel gewoon te stellen en het niet maakt echt niet uit hoe lang je erover doet en welke weg je precies neemt om dat doel te bereiken. Denk je dat je het niet alleen kunt, dan is dat helemaal niet erg! Zorg dat je dan de juiste mensen om je heen verzamelt om weer een stapje verder te komen."
"Waar een wil is, is een weg"
En voor mij persoonlijk; "Wie goed doet, wie goed ontmoet"
Ik heb een groot applaus gekregen. Naderhand komen veel vrouwen me opzoeken met de vraag of ze ook met mij mogen werken, want ze vinden me inspirerend...
Ik ben sprakeloos en weet werkelijk niet wat mij hier overkomt. Toch denk ik dat de oorzaak 'oprechtheid' is en blijft mijn motto overeind;
wie goed doet, wie goed ontmoet!
Hear, Hear!!
